Proton-trainingskamp in Rome fiasco - inwoners geschokt

Na het behalen van het kampioenschap van de Tweede Klasse, hielden de Galaxy Protons een mini-trainingskamp in Rome. Daardoor raakte de Italiaanse hoofdstad volledig ontregeld. Otto Flapjes ging op onderzoek uit en sprak met enkele betrokkenen.

Blijf binnen

Ieder jaar wanneer de Galaxy Protons voorbereidingen beginnen te treffen voor hun jaarlijkse trainingskamp, beginnen de inwoners van de verschillende Europese voetbalhoofdsteden reeds te sidderen. Komen ze dit jaar naar onze stad? De inwoners van Praag, Newcastle, Barcelona en Madrid kunnen erover meepraten: wanneer de Protons komen, blijf dan binnen, sluit ramen en deuren en zet de radio aan.

“Rome de Protons kome”

Dit jaar moest Rome eraan geloven. “Rome, de Protons kome!” was het buitengewoon originele devies, dat uit de koker kwam van Igor ‘Hurricane’ van den Akker. Dat hebben de Romeinen geweten. Organisator Dave ‘Protonopa’ Baars had evenals voorgaande jaren een gevarieerd programma samengesteld, een evenwichtige mix van sport, ontspanning, cultuur en drank. Zo stonden er verschillende onderlinge oefenpotjes gepland, was er ruimte voor het bezoeken van de wedstrijd Lazio - Sampdoria, zou er een pittoresk kerkje met bijbehorend museum op het Sint Pietersplein bezocht worden en was er ’s avonds tijd vrijgemaakt voor een voedzame sportmaaltijd met een sportdrankje en een ijsje toe. Op het eerste gezicht een mooi programma, dat garant had moeten staan voor een plezierig weekend. Het zou anders lopen en Rome zou nooit meer hetzelfde zijn.

Sint-Pietersplein: pittoresk kerkje...

Knettergek

Het weekend zou beginnen met het traditionele partijtje voetbal, dat gepland stond in een plantsoentje naast het wereldberoemde Colosseum. Daar waren Pierluigi en zijn vrienden die dag net een balletje aan het trappen. Pierluigi, die zijn achternaam liever niet wilde zeggen, vertelt: “Mijn vrienden ik kennen elkaar van de boksschool, maar we houden ook wel van een stevig partijtje voetbal. Toen die gekke Olandesi eraan kwamen, zagen we ze eerst de hele tijd op elkaar schelden en onderling ruziemaken. We dachten dat wij fanatiek waren, maar die gasten sloegen echt tutti. Dus wij tegen ze voetballen, en we lieten ze eerst 2-0 voor komen. Begonnen ze heel stoer met hun borst vooruit te lopen, en grapjes te maken. Vooral ene Gioris ofzo dacht echt dat-ie Il Salvatore zelf was. En er was er nog één, die speelde uitsluitend vanaf links, hij probeerde de hele tijd onze rechtsachter uit te spelen en dan op doel te schieten, kansloos natuurlijk, maar na een half uurtje was-ie volkomen opgebrand. Waardoor hij keer op keer de huid volgescholden kreeg van zijn zogenaamde teamgenoten omdat hij zijn taken in het veld niet meer kon uitvoeren. Hilarisch. Na een tijdje hebben we toen twee doelpunten gemaakt. Toen hebben we grazie gezegd en zijn we een bord spaghetti gaan eten. Maar die Olandesi rolden vervolgens vechtend over straat. Knettergek, die regazzi.”

Olandesi bij het Colosseum.

Stom

Zaterdagavond stond er een bezoek aan de wedstrijd Lazio – Sampdoria op het programma, en ‘Protonopa’-Dave had met ‘Hurricane’-Igor afgesproken dat deze de kaartjes zou regelen. Salvatore, security-medewerker bij het Lazio-stadion, zegt nooit eerder zoiets meegemaakt te hebben, en dat terwijl de extreem-rechtse tak van de Lazio-supporters waar hij meestal mee te maken heeft, zich doorgaans ook niet als koorknapen gedragen.

Salvatore: “Het was verbijsterend en een beetje zielig tegelijk. Er kwam een groep Olandesi aangelopen. Voorop liep een nogal vermoeid uitziend type. Hij bleek Igor of zoiets te heten en hij wilde biglieti kopen. Die sukkels wisten niet dat er met al die rechts-extremisten hier in de stad strenge veiligheidsmaatregelen gelden en dat je aan de stadionpoort geen kaartjes kunt kopen. Al jaren niet meer. Toen ik ze dat vertelde, brak de hel los. Eerst scholden ze mij de huid vol in dat onbegrijpelijke taaltje van ze, en later richtte de woede van het groepje zich op dat vermoeide mannetje. Uiteindelijk zijn ze naar het ticket-officio gegaan, een paar blokken verderop. En doorgaans staat daar vlak voor een wedstrijd wel een mannetje of honderd te wachten. Van een collega hoorde ik dat toen bleek dat de meesten van die rare Olandesi ook nog eens geen identificatie bij zich hadden. Hoe stom kun je zijn? Door de commozione die toen ontstond hebben we bijna nog een extra bataljon ME-ers op moeten roepen. Maar toen dropen ze gelukkig af.”

Het Stadio Olimpico, dat de Protons dus niet van binnen zagen.

Dubbele tong

Daarna zijn de Protons enige tijd uit het zicht geweest. Maar later op de avond duiken ze op in de travestietenbar ‘Il Cazzo Gigantico’. Daar was die avond ook Andrea. En hij is behoorlijk geschrokken. "Ik had mijn mooiste jurk aangetrokken en me zoals altijd zorgvuldig opgemaakt. Dat doe ik namelijk altijd wanneer ik een noce ga stappen als donna. En mijn favoriete club is ‘Il Cazzo Gigantico’, want daar komen mijn vrienden ook altijd naar toe. Of moet ik zeggen ‘mijn vriendinnen’, hihihi! Maar nu stond er ineens die kudde bierdrinkende Olandesi een beetje schaapachtig om zich heen te kijken. Tot overmaat van ramp kwam er ineens zo'n gozer op me af stappen en begon met dubbele tong in het Inglese tegen me te brabbelen. Had blijkbaar niet door dat ik een travestiet ben. Na 12 seconden heb ik ‘m afgekapt. Maar hij dacht blijkbaar dat-ie beet had. Begon-ie tegen z’n maten ineens allemaal obscene gebaren te maken. Per fortuna gingen ze toen net weg. Nee, ik vond het geen leuke avond. Ik was blij dat ze weg waren. De volgende dag hoorde ik van mijn opa, die taxichaffeur is, dat ze bij hem in de taxi hadden gezeten. Met z’n allen op de achterbank. Maar dat paste helemaal niet, en er moest eentje overdwars over die anderen heen liggen. Ze waren blijkbaar zo dronken of gestoord, of beide, dat één van hen, vraag me niet hoe, met z’n elleboog in het achterste van die andere vastgeklemd raakte. Maar m’n opa heeft ze gelukkig flink kunnen afzetten, dus hij vond het niet zo erg allemaal.”

Lief

Toch waren er niet alleen negatieve reacties op het verblijf van de Protons naar Rome. De gebroeders Mario en Luigi, eigenaars van ijssalon 'Il Cazzo di Gelato', waren zeer blij met de klandizie van de Amsterdamse voetballers. "Ja, ze praatten wel een beetje raar”, zegt Mario. “En eentje, een klein mannetje met wit haar, had het de hele tijd over ‘paddestoelen’. Wat betekent dat? Funghi? Vreemd hoor. Wij hebben helemaal geen funghi-ijs”, aldus Luigi. “Maar verder waren ze eigenlijk heel lief. Net kleine bambini, zoals ze daar allemaal op een rijtje aan hun gelati stonden te likken”, besluit Mario.

Een welverdiend ijsje bij 'Il Cazzo di Gelato'.

Ook de Protons hebben we uiteraard om een reactie gevraagd, maar alleen Mike Albers wilde reageerde. Hij formuleerde het kernachtig: “Rare jongens, die Romeinen!”